บันทึกการเดินทางมาสหรัฐอเมริกา 1

ระหว่างวันที่ ๒๘ กรกฎาคม ๒๕๕๘ เวลา ๑๖.๒๕ น. (ตามเวลาท้องถิ่นในประเทศไทย)

        ได้ออกเดินทางจากประเทศไทยวันที่ ๒๘ กรกฎาคม ๒๕๕๘ เวลา ๑๖.๒๕ น. มีพ่อ พี่สาว คุณครูโรงเรียนตั้งพิรุฬธรรม และคนสนิทมาส่งหลายคนที่สนามบิน ได้ออกเดินทางโดยสายการบิน EVA และเดินทางมาถึงสนามบิน LAX วันที่ ๒๘ เวลา ๒๑.๒๕ น. (ตามเวลาท้องถิ่นในสหรัฐอเมริกา) 

        เมื่อมาถึง ได้มี พระอาจารย์สมชาย (ดอกโสก) ท่านได้เมตตามาคอยรับที่สนามบิน แต่กว่าจะออกจากสนามบินได้ก็ประมาณห้าทุ่มกว่าแล้ว และท่านได้นำพามาพักที่พำนักของท่าน ถึงที่พักก็เที่ยงคืนกว่าๆ  ท่านนับว่าเป็นผู้มีพระคุณกับผมอย่างมากๆ ตั้งแต่ครั้งก่อนที่ได้เดินทางมาอเมริกา ท่านได้ช่วยเหลือในทุกๆ เรื่องสำหรับผม จะหาโอกาสตอบแทนพระคุณท่าน และคำสอนของท่านที่ฝากบอกว่า หากจะตอบแทนท่าน ให้ผมช่วยเหลือคนอื่น ผมจะจำคำสอนนี้ไปปฏิบัติให้ได้ครับ

      ผมได้เข้านอนคืนนี้อย่างสงบ แต่ก็นอนไม่หลับ อาจเป็นเพราะเวลาต่างกันมากกับประเทศไทย ได้ลุกขึ้นมานั่งสมาธิเป็นชั่วโมง แต่หลังจากนั้นก็นอนไม่หลับอยู่ดี พยายามจะนอนภาวนาไปเรื่อยๆ แต่ก็ไม่ทำให้นอนหลับได้เลย จนกระทั่งเวลาเช้า

      

     เช้าวันที่ ๒๙ เวลา ๘.๐๐ น. ก็ได้ออกจากที่พักของพระอาจารย์ และท่านนำมาที่บ้านเช่า แล้ว Toll Dr. ใน Rosemead ที่นี่ดูบ้านใหญ่ เงียบสงบดี เป็นบรรยากาศที่ชอบมาก และเจ้าของบ้านก็ดูใจดี มาถึงบ้านกดกริ่งแต่ไม่มีใครมาเปิด ผมจึงเคาะประตู และมีโจ้ เด็กหนุ่มคนหนึ่ง มาเปิดบ้านให้ โจ้ก็เป็นคนหนึ่งที่เช่าอยู่ที่บ้านนี้ และเขาก็พาผมมาที่ห้องที่เขาเตรียมไว้ให้ผม มีกุญแจเสียบอยู่ แต่ไม่เจอเจ้าของบ้าน แต่ผมก็ไม่รอช้า รีบเอากระเป๋าข้าวของเข้ามาเก็บไว้ที่ห้องทันที แล้วพระอาจารย์ก็พาไปแวะดูมหาวิทยาลัย จะได้รู้ว่าใกล้ที่พักหรือเปล่า หลังจากนั้นก็กลับมาส่งไว้ที่บ้าน

    พอกลับมาบ้าน สักพัก ผมก็ได้พบกับเจ้าของบ้าน และภรรยาของท่าน ท่านมาพูดคุยด้วย และได้เล่าเรื่องราวต่างๆ เกี่ยวกับครอบครัวของท่านให้ฟัง จากที่ลำบากจนประสบความสำเร็จ นั่นเป็นสิ่งที่วิเศษที่ผมได้เรียนรู้ รวมถึงเรื่องราวของลูกสาวท่าน ที่ประสบความสำเร็จในการทำธุรกิจต่างๆ มากมาย ฟังแล้วก็น่าชื่นใจแทนท่านมาก 

   ผมได้จ่ายค่าบ้านเดือนแรกไป ส่วนเจ้าของบ้าน ท่านก็เอาอาหารมาให้ผมครบสามเมื้อเลย ได้เมตตาผมมากๆ นับว่าเป็นพระคุณอย่างยิ่ง ที่มาเช่าบ้านนี้ เขาดูแลผมเหมือนกับว่า ผมเป็นส่วนหนึ่งของสมาชิกครอบครัวท่าน

   ความทรงจำนี้ จึงอยากจะบันทึกไว้เป็นความทรงจำที่ดีตลอดไปของผมครับ

บุญมี พวงเพชร

๕ สิงหาคม ๒๕๕๘